به گزارش روز یکشنبه ایرنا از خبرگزاری برناما، بانک توسعه آسیایی گزارش داد: تغییرات آب و هوایی می‌تواند تولید ناخالص داخلی را در آسیای در حال توسعه و اقیانوسیه تا سال ۲۰۷۰ میلادی ۱۷ درصد کاهش دهد اما از سوی دیگر با پایان دادن به سناریوی انتشار گازهای گلخانه‌ای، این تولید به طور بالقوه تا سال ۲۱۰۰ به ۴۱ درصد افزایش می‌یابد.

این گزارش می‌گوید: افزایش سطح آب دریاها و کاهش بهره وری نیروی کار به بیشترین ضرر و زیان منجر خواهد شد و اقتصادهای با درآمد کمتر و شکننده، بیشترین ضربه را خواهند دید.

پژوهش تازه‌ای که در شماره افتتاحیه گزارش اقلیمی آسیا-اقیانوسیه بانک توسعه آسیایی ارائه شده است، مجموعه‌ای از اثرات مخربی که منطقه را تهدید می کند، شرح می دهد.

بر اساس این گزارش، اگر بحران آب و هوا به سرعت ادامه یابد، تا سال ۲۰۷۰ ممکن است تا ۳۰۰ میلیون نفر در منطقه در معرض خطر طغیان ساحلی قرار گیرند و سالانه تریلیون‌ها دلار از دارایی های ساحلی آسیب ببیند.

ماساتسوگو آساکاوا، رئیس بانک توسعه آسیایی، گفت: تغییر آب و هوا ویرانی ناشی از طوفان‌های استوایی، موج گرما، و سیل‌ها در منطقه را افزایش داده و به چالش‌های اقتصادی بی‌سابقه و رنج‌های انسانی افزوده است.

وی افزود: قبل از اینکه خیلی دیر شود، اقدام فوری و هماهنگ اقلیمی که به این تأثیرات رسیدگی می کند، مورد نیاز است.

این گزارش آب و هوا دیدگاهی را در مورد چگونگی تأمین مالی نیازهای سازگاری فوری ارائه می‌کند و توصیه‌های سیاستی امیدوارکننده‌ای را به دولت‌های کشورهای در حال توسعه عضو در مورد چگونگی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای با کمترین هزینه ارائه می‌دهد.

این گزارش نشان می دهد افکار عمومی منطقه‌ای از اقدامات آب و هوایی حمایت می کند. مطالعه درک ساکنان این منطقه از تغییرات اقلیمی که توسط بانک توسعه آسیایی در سال جاری صورت گرفت، نشان داد که ۹۱ درصد از پاسخ دهندگان در ۱۴ اقتصاد منطقه، گرمایش زمین را یک مشکل جدی می‌دانند و بسیاری به دنبال اقدامات بلندپروازانه‌تر دولت‌ها هستند.

واکنش‌های الزامی برای تامین مالی اقلیمی متمرکز بر سازگاری، باید تسریع شود تا خطرات اقلیمی فزاینده را مورد توجه قرار دهد.

این گزارش نیازهای سرمایه گذاری سالانه کشورهای منطقه برای سازگاری با گرمایش جهانی را بین ۱۰۲ تا ۴۳۱ میلیارد دلار ارزیابی می کند که بسیار بیشتر از ۳۴ میلیارد دلار بودجه پیش‌بینی شده برای سازگاری در منطقه در سال های ۲۰۲۱-۲۰۲۲ است.

اصلاحات مقررات دولتی و افزایش شناخت خطرات آب و هوایی به جذب منابع جدید سرمایه خصوصی اقلیم کمک می کند، اما به جریان های سرمایه گذاری خصوصی بسیار بیشتری نیاز است.

در زمینه کاهش، این گزارش نشان می‌دهد که منطقه برای پذیرش انرژی‌های تجدیدپذیر در روند رسیدن به صفر خالص، موقعیت خوبی دارد و پیشروی در بازارهای داخلی و بین‌المللی کربن می‌تواند به دستیابی به اهداف اقدام اقلیمی به‌طور موثر کمک کند.